Koningin Wilhelmina-tuinen in Golden Gate Park: Geschiedenis van de windmolen

SAN FRANCISCO — De lente is waarschijnlijk de beste tijd om te filmen in de Bay Area. Dit geldt vooral als je naar de West Rim gaat Golden Gate-park Als de bloemen bloeien en de zon precies op de Nederlandse windmolen valt.

“Onlangs zei mijn dochter: 'Je tuin waait op Instagram'”, zegt tuinbouwer Pat Quinn.

Je kunt Quinn en haar team bedanken voor de prachtige achtergrond Koningin Wilhelmina Gordon, maar als je hier begin 20e eeuw een foto zou proberen te maken, zou het er heel anders uitzien. Historicus Christopher Pollock zegt dat je in plaats van bloemen en cipressen alleen maar zandduinen zag.

“Ja, ik denk niet dat er tot 1962 zelfs gras was”, zei Pollock.

In de jaren tachtig van de negentiende eeuw hadden stadsleiders grote dromen voor San Francisco, waaronder een gigantisch park dat kon wedijveren met het Central Park in New York. Het enige probleem met een terrein dat groot genoeg was om op te bouwen, waren de zandduinen.

Pollock zegt dat om de planten te laten groeien, grote hoeveelheden paardenmest op de heuvels werden gedumpt en dat vers water uit de stad naar de planten werd gepompt. Het kostte tijd, maar het proces werkte!

Paardenmest is gratis, maar stadsbestuurders vonden het oppompen van water al snel duur. Hier komen Nederlandse windmolens in beeld.

“In delen van het park in de buurt van de zoute Stille Oceaan bevindt zich feitelijk zoet water onder de grond, het West Side Basin genoemd,” zei Pollock.

Maak een uitstapje naar de achtergrond van Bartell:
► Bekijk een interactieve kaart van alle plaatsen waar John naar terugging
► Bekijk alles Achtergrondvideo's
► Volgen Johannes op Facebook

In 1902 haalde parkinspecteur John McLaren stadsleiders over om een ​​Nederlandse windmolen te bouwen om zoet water onder de zandduinen te winnen.

“Voor zover ik weet waren er geen Nederlanders bij betrokken”, zei Pollock.

De 30 meter lange rondhouten van de op Nederland geïnspireerde windmolen schakelden van versnelling en pompten 20.000 liter water per uur naar dorstige planten, maar alleen als de wind blies. Al snel namen de elektrische pompen het over en raakte de windmolen in verval.

“Zelfs als het werkbaar is, beschikken we vandaag niet over alle mechanismen”, zei Pollock.

In 1961 kreeg de windmolen een make-over dankzij donaties van plaatselijke inspanningen. Later in 1962 werd een herdenkingstuin aangelegd ter herdenking van de dood van koningin Wilhelmina, de leider van Nederland.

“Hij was ongelooflijk populair vanwege zijn lange regeerperiode”, zei Pollock.

De Nederlandse Windmolen, die al meer dan 120 jaar bestaat, is een symbool van de vindingrijkheid en veerkracht van het Golden Gate Park, maar toont zijn ouderdom en er zijn geen plannen voor renovatie. Voorlopig is de Nederlandse molen een statisch decor, te bewonderen vanuit de tuin.

Nog een iconisch park aan de achterkant: Griffith Park is een icoon, maar de oprichter niet. Hier ziet u hoe de nep-kolonel die zijn vrouw neerschoot het stedelijke landschap van Los Angeles veranderde.