Nederlandse studie vindt antibioticaresistente bacteriën veel voor bij dierenartsen

** Let op: dit is een speciale eerste uitgave van het European Congress of Medical Microbiology and Infectious Diseases (ECCMID 2021). Als je dit verhaal gebruikt, crediteer dan de conferentie **

Uit nieuw onderzoek naar Europese medische microbiologie en infectieziekten (ECCMIT) dat dit jaar (9-12 juli) online is uitgevoerd, blijkt dat een op de 10 veterinaire medewerkers in Nederland het spectrum van bèta-lactamus (ESPL) heeft uitgebreid. Claims om stammen te dragen – produceert bacteriën vergeleken tot één op de twintig van de algemene Nederlandse bevolking.

Bekende risicofactoren zoals antibioticagebruik of recente blootstelling kunnen deze grotere impact niet verklaren, en onderzoekers zeggen dat professioneel contact met dieren in het diergezondheidssysteem mogelijk heeft bijgedragen aan de verspreiding en verspreiding van veel resistente ziekteverwekkers.

Escherichia coli (E. coli) en Klebsiella pneumoniae bacteriën komen veel voor in de darmen van gezonde mensen en dieren. Er zijn verschillende soorten, waarvan de meeste onschadelijk zijn, maar levensbedreigende infecties kunnen veroorzaken, waaronder enkele ernstige voedselvergiftiging en bloedvergiftiging, met meer dan 40.000 gevallen per jaar alleen al in het VK. Infecties veroorzaakt door zeer resistente stammen met ESBL en AmpC-producerende enterobacteriaceae (AmpC-E), die resistent zijn tegen veel antibiotica, waaronder penicilline en cefalosporines, zijn bijzonder belangrijk en van groot belang voor mens en dier.

Het begrijpen van de overdracht van dieren op mensen is belangrijk voor het ontwikkelen van effectieve preventiestrategieën.

In dit onderzoek wilden wetenschappers van de Rijksdienst voor Volksgezondheid en Milieu in Nederland achterhalen hoe deze resistente bacteriën zich verspreiden en of er een kortere weg is van professionele interacties met verschillende soorten vee en parasieten (zoals katten en honden) naar mensen.

Er werden ontlastingsmonsters verzameld van 482 veterinaire medewerkers (inclusief dierenartsen, technici en assistenten), en genetische sequencing werd gebruikt om beide soorten bacteriën in elk monster te identificeren, evenals de ESPL- en ampicilline-resistente genen. Veterinair personeel vulde ook vragenlijsten in over werkplek en thuis, gezondheidstoestand, reisgedrag en hygiënecontact met dieren, die werden geanalyseerd om aanvullende risicofactoren te bepalen.

Ongeveer 1 op de 10 (9,8%, 47/482) veehouders in de analyse was gekoloniseerd met ten minste één ESBL / AmpC-producerende bacteriestam (zie tabel voor volledige samenvatting, link hieronder).

De meest voorkomende anti-ESBL-genen zijn blaCTX-M-15 (26 monsters), blaCTX-M-14 (7) en blaDHA-1 (4). De meest voorkomende E. coli-stam die onder de deelnemers werd geïdentificeerd, was ST131 (9 monsters); Veel voorkomende oorzaak van acute urineweginfecties bij mensen.

Veewerkers die in de afgelopen zes maanden naar Afrika, Azië of Latijns-Amerika zijn gereisd, hebben vier keer meer kans om bacteriën met anti-ESPL-genen bij zich te dragen, en degenen die in de afgelopen vier weken maag- en darmproblemen melden, hebben twee keer zoveel kans om gekoloniseerd met deze antibacteriën.

Belangrijk is dat bijna de helft (48,5%, 16/33) van de dierenartsen die positief testten op deze antibacteriën dit na zes maanden opnieuw deed. Hetzelfde ESPL-gen en E. coli-stam werden gedetecteerd bij 14 deelnemers. Bovendien tonen de bevindingen aan dat 23 (17%) van hun gezinsleden ESPL-producerende bacteriën bij zich hadden, en in drie van hen was het het enige ESPL-gen en E. coli-stam die werd gevonden in de dierlijke werknemer.

“Ongeveer 10% van de veterinaire medewerkers was voorstander van deze antibacteriële stof – meer dan het dubbele van de Nederlandse bevolking (4,5%)”, zegt Anook Meiz, hoofdauteur van de Rijksinstituten voor Volksgezondheid en Milieu in Nederland. “Deze hoge prevalentie kan niet worden verklaard door bekende risicofactoren zoals antibioticagebruik en reizen. Daarom kan beroepsmatig contact met dieren in het diergezondheidssysteem een ​​reservoir vormen voor ESPL-producerende bacteriën, zelfs als er geen specifieke bezigheid is. Risicofactoren zoals contact met specifieke diersoorten.” Om de weerstand te overwinnen, moeten we niet alleen ongepaste aanbevelingen verminderen, maar in de eerste plaats ook de verspreiding verminderen met strikte gezondheidsnormen. ”

Deze observationele studie kan niet bewijzen dat nauw contact met dieren in het diergezondheidssysteem kolonisatie veroorzaakt met ESPL-producerende bacteriën, maar suggereert alleen de mogelijkheid van een dergelijk effect. De auteurs wijzen op een aantal beperkingen, waaronder het feit dat de meeste deelnemers met meerdere diersoorten werkten, waardoor er geen contact was tussen kolonisatie en contact met specifieke soorten. Verder zijn er geen monsters genomen van de dieren die de klinieken bezochten.

###

Disclaimer: AAAS en Eurekalert! Niet verantwoordelijk voor de juistheid van persberichten gepubliceerd in Eurekalert! Door bedrijven bij te dragen of door informatie te gebruiken via het Euraclart-systeem.