Iepziekte onder controle houden

Jill Thomson

Saskatchewan Perennial Society

De Hollandse iepziekte (DED) komt al vele jaren bij ons voor. Men denkt dat het zijn oorsprong vindt in Zuidoost-Azië, aan het eind van de 19e eeuw naar Europa is gereisd en voor het eerst is waargenomen in Noord-Amerika in 1930. Het werd in 1944 in Quebec gevonden en is sindsdien door Canada verhuisd, en is gevonden in Manitoba en Saskatchewan in de jaren 70 en 80. In Saskatchewan is de ziekte naar het westen gereisd langs natuurlijke gangen van inheemse iepen die groeien langs waterwegen zoals de Carrot River in het noorden en de Qu’Appelle-vallei in het zuiden.

Het is vooral belangrijk om de ziekte buiten onze stedelijke gebieden te houden, omdat iepen onschatbare schaduwbomen zijn die onze straten omlijnen – er zijn maar weinig bomen die zo lang meegaan, stevig en winterhard zijn. Sommige steden zoals Winnipeg hebben bijna al hun iepen verloren en de stad neemt extreme maatregelen om de weinige die overblijven te redden. Geïnfecteerde bomen werden in 2015, 2020 en 2021 in Saskatoon geïdentificeerd. In Regina verscheen het voor het eerst in 1981 en is sindsdien sporadisch opgedoken.

De ziekte wordt veroorzaakt door Ophiostoma ulmi, een schimmel die de water- en voedingstransportweefsels in de iep verstopt, waardoor takken en uiteindelijk de hele boom worden gedood. De schimmel verspreidt zich van boom tot boom door sporen die zich hechten aan iepenschorskevers. De met sporen beladen kevers boren in dood of stervend iepenhout om holtes te maken waar ze hun eieren leggen. Tijdens dit proces raken de sporen in de boom los en ontwikkelt zich een schimmelinfectie. De insecteneieren komen uit in larven en voeden zich in de boom. Ze verschijnen uiteindelijk als volwassen kevers, die waarschijnlijk bedekt zijn met schimmelsporen die vervolgens tijdens het leggen van eieren naar andere bomen kunnen worden verspreid. Deze complexe levenscyclus biedt verschillende punten waarmee we infectie kunnen verminderen of voorkomen.

Er zijn veel dollars uitgegeven om DED in bedwang te houden. De afdeling Parken van de stad Saskatoon heeft een team dat zich gedurende het seizoen bezighoudt met DED-bewaking en -testen. De stad heeft ook programma’s voor het verspreiden van educatief materiaal, DED-inspecties, vergunningen, gespecialiseerde snoeischema’s en monitoring. Er worden extra budgettaire middelen voorzien om geïnfecteerde bomen onmiddellijk te verwijderen en weg te gooien wanneer een positieve infectie in de gemeenschap wordt gedetecteerd. Geïnfecteerde bomen in Saskatoon worden onmiddellijk verwijderd, gechipt en op de stortplaats gestort. Naburige bomen worden tot 4 jaar gecontroleerd om er zeker van te zijn dat de ziekte zich niet heeft verspreid. Er is ook geld om het publiek voor te lichten over manieren om zieke bomen te herkennen en ermee om te gaan.

Het op het juiste moment snoeien van iepen is van cruciaal belang om de dode of stervende takken te verwijderen die aantrekkelijke plaatsen voor het leggen van eieren zijn. Het provinciaal iepensnoeiverbod loopt van 1 april tot en met 31 augustus; dit valt samen met de legperiode van de iepenspintkever. Als echter besmette bomen in de lente en de zomer worden geïdentificeerd, worden ze onmiddellijk verwijderd, versnipperd en op de stortplaats gestort (niet als compostafval).

Enkele jaren geleden, in april, zagen we een gebroken iepentak boven onze garage, die naar alle waarschijnlijkheid zou vallen en het dak zou beschadigen. Ook had dezelfde boom takken die overhingen en tegen het dak van onze buren stootten, met het potentieel om de dakspanen te beschadigen. We namen contact op met de gemeente en binnen 24 uur kwam een ​​inspecteur onze boom beoordelen. Hij schreef een vergunning waarmee we specifieke takken konden snoeien, met instructies voor het correct afvoeren van materiaal (versnipperen ter plaatse en overhevelen naar stortplaats in overdekt transport). Deze snelle reactie zorgde ervoor dat het potentiële gevaar snel werd verwijderd en dat er geen stervende takken of gekapt hout een plaats waren voor het leggen van eieren voor de kevers.

Een andere manier om de verspreiding van de ziekte tot een minimum te beperken, is door dood iepenhout op de juiste manier te verwijderen en niet als brandhout te gebruiken. Het opslaan en vervoeren van iepenhout is op elk moment van het jaar bij provinciale regelgeving verboden.

Om te voorkomen dat DED ons stadslandschap verpest, is het belangrijk om deze richtlijnen te volgen:

Houd uw iepen gezond door afstervende of dode takken te snoeien tussen 1 september en 31 maart.

Gooi iepenhout weg door te versnipperen en naar de stortplaats te brengen.

• Bewaar of verplaats geen iepenhout.

• Als u tekenen van DED ziet (zoals grote dode takken of losse takken met verwelkende en verkleurende bladeren die in de zomer niet afvallen), meld dit dan bij uw gemeente.

Jill Thomson is een plantenziektespecialist (gepensioneerd) die graag tuiniert met haar familie in Saskatoon.

Deze column is beschikbaar gesteld door de Saskatchewan Perennial Society (SPS; [email protected]). Kijk op onze website (www.saskperennial.ca) of Facebook-pagina (www.facebook.com/saskperennial) voor een lijst met aankomende tuinevenementen.

-Advertentie-