Brief: Er zijn lessen voor Britse spaarders in de Nederlandse ervaring

Brief updates

Meld u aan bij myFT Daily Digest om eerst meer te weten te komen over briefberichten.

Er is veel publieke kennis in de opmerkingen van Martin Wolf over collectief pensioen (commentaar, 26 juli). Ik werkte een paar jaar geleden met David Pitt-Watson aan hun project met de Royal Society of Arts. Maar ik denk dat de Nederlandse ervaring het gemakkelijkst naar voren komt als je over de wolf schrijft:

“Als ze waakzaam waren geweest, zouden veranderingen, vooral neerwaartse verschuivingen, niet zo vaak zijn gebeurd. Mensen konden redelijke hoop hebben dat hun verwachte pensioenen zouden worden betaald. De ervaring van het Nederlandse systeem ondersteunt deze verwachting: zelfs na de financiële crisis van 2008 , werden de pensioenen met gemiddeld slechts 2 procent verlaagd.”

Wat er in Nederland gebeurde zorgde voor een diepe sociale schok. Tegen de achtergrond van krachtige steun van vakbonden, werkgevers en de overheid had de meerderheid van de mensen nooit een pensioenkorting verwacht (in sommige gevallen 8 procent). Dit leidde tot bezorgdheid dat jongere leden zouden kunnen weigeren hun betalingen te doen, waardoor de hele structuur een potentieel Ponzi-schema zou worden.

De toezichthouder heeft ingegrepen om de kapitaalvereisten te verhogen, maar de dreiging blijft bestaan.

Als het VK de onbetwiste potentiële voordelen van collectieve beperkte-bijdrageregelingen wil plukken, moeten er niet alleen strikte voorzichtige en administratieve regels zijn, maar ook volledige duidelijkheid over wat het aanbod is. Zoals de wolf schrijft, kunnen er, hoewel ze “niet vaak gebeuren”, neerwaartse veranderingen zijn.

Philip Warland
Londen SE1, VK