Nederlanders en slavernij – Caribbean Life

Nu er een regering is die geen banden heeft met eerdere militaire staatsgrepen in 1980 en 1990 aan de macht is, zijn de betrekkingen tussen Suriname en de voormalige kolonisator, Nederland, aan het opleven, ook al staan ​​Nederlanders onder toenemende druk om zich te verontschuldigen voor hun slavenverleden en om herstelbetalingen voor de genocide te betalen.

De Nederlandse premier Mark Rutte keerde deze week terug naar huis na een tweedaags bezoek aan de Nederlandstalige Caribische Gemeenschap van ongeveer 500.000 inwoners, waar hij onder meer werd gedwongen om de wrede banden van Nederland met zijn trans-Atlantische slavenverleden aan de kaak te stellen. De Nederlanders hadden de betrekkingen met de vorige regering van de Nationale Democratische Partij (NDP) ernstig verslechterd vanwege de rol van haar leiders tijdens het militaire bewind in de jaren tachtig en de veroordeling voor drugsbezit in Nederland van voormalig president en ex-militair sterke man Desi Bouterse.

Het bezoek van Rutte komt slechts een week nadat een parlementaire delegatie een onderzoeksbezoek heeft gebracht aan Suriname, Curaçao en Caribische landen die ofwel onafhankelijk zijn of nog steeds kolonies zijn, en zeiden dat ze de sociale en andere effecten van slavernij op afstammelingen van slavernij volledig wilden begrijpen.

Hij sprak het parlement toe voordat hij dinsdag naar huis ging en zei dat dit misschien wel een eerste stap is naar genezing en verzoening. Dit is de wens van de Nederlandse overheid.

“Dat verleden kunnen we niet veranderen, maar we kunnen en moeten het onder ogen zien. Dat is ook de reden waarom ik naar Suriname ben gekomen. Erkenning van het afschuwelijke lijden dat de slaven is aangedaan, erkenning van de strijd en het verzet die er was en natuurlijk de erkenning van de sociale impact van de periode van slavernij in ons heden”, zei hij. Ik wil uit de eerste hand horen wat het slavernijverleden vandaag betekent voor de verschillende bevolkingsgroepen in Suriname”, terwijl beide partijen zich voorbereiden op 150 jaar afschaffing. Hij beschreef de slavenhandel als onmenselijk en zei dat Nederland zijn rol in het verleden zou moeten erkennen.

Tijdens de speciale parlementaire vergadering lieten lokale wetgevers de kans niet voorbijgaan om de premier aan slavernij te herinneren. Vergaderingsvoorzitter Marinus Bee betoogde dat slavernij een pijnlijk en netelig punt bleef in de relatie tussen de twee.

Hij klaagde over de behandeling die Surinamers tegenkomen bij het verkrijgen van visa om naar Europa te reizen, en merkte op dat “het tegenwoordig meer regel dan uitzondering lijkt te zijn dat Surinamers willekeurig de toegang tot het Nederlandse grondgebied wordt ontzegd zonder een grondige reden te geven voor het weigeren van de vereiste visa voor de Schengengebied. Hoe graag we er ook van uitgaan dat in 2022 de strijd voor gelijkheid voorbij zou moeten zijn, we worden herhaaldelijk met het tegenovergestelde geconfronteerd.”

De afgelopen jaren hebben Nederlanders signalen gegeven dat ze actie willen ondernemen in verband met de wrede banden met slavernij. Zo gaf De Nederlandsche Bank eerder dit jaar toe dat haar vroege directeuren hadden geprofiteerd van plantages in het Caribisch gebied en Zuid-Amerika en verontschuldigde zich. Bovendien hebben regionale herstelactivisten gezegd dat op de vraagbrieven die de afgelopen jaren door regeringen aan de mensen in Europa zijn gestuurd, in sommige gevallen niet is geantwoord. De Nederlanders vormen hierop een uitzondering.

“Namens DNB bied ik vandaag mijn excuses aan aan alle mensen die door de persoonlijke keuzes van mijn voorgangers zijn gereduceerd tot hun huidskleur”, zei de gouverneur van de centrale bank Klaas Knot tijdens een recent evenement. Uit onderzoek bleek dat sommige bestuurders aandelen in Caribische plantages hadden of hadden en dat velen van hen hadden gevochten tegen de afschaffing van de slavenhandel.