Issei Sagawa, vrijgelaten na moord, verkrachting en eten van Nederlandse vrouw in 1981, sterft op 73-jarige leeftijd

Tokio:

Issei Sagawa, een Japanse moordenaar die bekend staat als de “Kobe Cannibal” die een Nederlandse student doodde en at maar nooit gevangen werd gezet, is op 73-jarige leeftijd overleden.

Sagawa stierf op 24 november aan een longontsteking en kreeg een begrafenis die alleen werd bijgewoond door familieleden, zonder geplande openbare ceremonie, zeiden zijn jongere broer en een vriend in een verklaring.

In 1981 studeerde Sagawa in Parijs toen hij de Nederlandse studente Renee Hartevelt bij hem thuis uitnodigde.

Hij schoot haar in de nek, verkrachtte haar en consumeerde vervolgens delen van haar lichaam in de loop van een aantal dagen.

Sagawa probeerde vervolgens haar stoffelijk overschot te verwijderen in het Bois de Boulogne-park en werd enkele dagen later gearresteerd en bekende zijn misdaad aan de politie.

Maar in 1983 werd hij door Franse medische experts ongeschikt bevonden voor berechting en werd hij aanvankelijk vastgehouden in een psychiatrische instelling voordat hij in 1984 naar Japan werd gedeporteerd.

De familie van Hartevelt beloofde destijds om aan te dringen op vervolging van Sagawa in Japan, zodat “de moordenaar nooit vrij zou komen”.

Maar bij zijn aankomst werd hij gezond verklaard door de Japanse autoriteiten, die besloten dat Sagawa’s enige probleem een ​​”karakterafwijking” was en dat hij geen ziekenhuisopname nodig had.

De Japanse autoriteiten konden zijn dossiers niet krijgen van hun Franse tegenhangers, die de zaak als gesloten beschouwden, waardoor de moordenaar vrij rondliep.

Sagawa maakte geen geheim van zijn misdaad en profiteerde van zijn bekendheid, onder meer met een romanachtige memoires getiteld “In the Fog”, waarin hij in levendige details herinneringen ophaalde aan de moord.

De moord was ook het onderwerp van de “Letter from Sagawa-kun” van de Japanse romanschrijver Juro Kara, die in 1982 de meest prestigieuze literaire prijs van het land won.

Ondanks de gruwelijke details van de moord en zijn gebrek aan wroeging, verwierf Sagawa een niveau van beroemdheid en gaf hij in de jaren na zijn terugkeer regelmatig interviews aan binnenlandse en internationale media.

Hij was te zien in een tijdschrift voor zijn schilderijen van naakte vrouwen, verscheen in een pornofilm en produceerde een manga-stripboek dat zijn misdaad in grafische en niet-aflatende details weergaf.

De smerige fascinatie voor de moord zorgde er zelfs voor dat er in liedjes naar werd verwezen door de Rolling Stones en The Stranglers.

Sagawa bracht zijn laatste jaren met zijn broer door, naar verluidt in een rolstoel na een reeks gezondheidsproblemen, waaronder een beroerte.

Maar hij toonde geen duidelijk teken van wroeging of hervorming en zei in een interview in 2013 tegen Vice terwijl hij naar posters van Japanse vrouwen keek: “Ik denk dat ze heerlijk zouden smaken”.

Hij vertelde ook details over het incident en zijn voortdurende obsessie met kannibalisme in interviews en een documentaire uit 2017, “Caniba”.

De regisseurs van de film brachten maanden door met Sagawa en zijn broer en beschreven zichzelf als “in strijd” over de ervaring.

“We walgden, waren gefascineerd, we wilden het begrijpen”, zegt mededirecteur Verena Paravel.

(Behalve de kop is dit verhaal niet bewerkt door NDTV-medewerkers en wordt het gepubliceerd vanuit een gesyndiceerde feed.)