De fracas in Qatar: Argentinië brengt Nederlandse duivels tot het bittere eind | WK 2022

EENergens laat op een wilde nacht in Lusail, Lionel Messi werd gevraagd wat daar was gebeurd. “Een beetje van alles”, zei hij. Er waren vier doelpunten, acht strafschoppen, 17 gele kaarten en één rode. Uiteindelijk was er maar één winnaar, ook al moesten ze twee keer winnen. Misschien zelfs drie keer. Of anders gezegd: toen de Argentijnse doelman, Emiliano Martínez, het veld verliet, deed hij dat met een uitdagende blik in de Nederlandse richting en schreeuwde zijn krachtdadige boodschap in het Engels om er zeker van te zijn dat hij niet verloren ging.

Het was zo’n nacht en op dat moment was het nog niet voorbij. “We hebben meer geleden dan we hadden moeten doen”, zei Messi. “Bij de 2-0 hadden we het onder controle, we hadden niet naar de verlenging moeten gaan, laat staan ​​strafschoppen.”

De Nederlandwas echter naar plan B gegaan, lanceerde lang, Luuk de Jong en Wout Weghorst stuurden door, pakten er één terug en scoorden vervolgens een prachtige vrije trap om in de 101e minuut gelijk te maken. En nu stonden ze hier dus ter plekke, alsof het al niet spannend genoeg was.

Dit was wat de Nederlanders wilden, het voordeel blijkbaar van hen, maar Martínez had gered van Virgil van Dijk en Steven Berghuis. Enzo Fernández schoot naast op 3-2, waardoor de kans op een nieuwe absurde verschuiving toen Luuk de Jong er 3-3 van maakte. Lautaro Martínez had het laatste schot, de kans om ze door te sturen, de hele zaak gedestilleerd. ‘Lelijk’, noemde Lionel Scaloni het. De FIFA heeft inmiddels een tuchtzaak geopend tegen Argentinië.

Het is een lange, eenzame wandeling van de middenlijn naar de strafschopstip, althans dat zou zo moeten zijn, maar toen de tijd van Lautaro Martínez aanbrak, had hij gezelschap. Gevraagd waar zijn gedachten waren gebleven toen hij zich voorbereidde op het nemen van de straf die zou kunnen dragen Argentinië naar de halve finale van het WK, zei de spits als invaller: “Rust en vertrouwen”. Ja, succes ermee. Toen hij vertrok, volgden vier Nederlandse spelers hem, aangevoerd door Denzel Dumfries, en ze stonden hem bijna halverwege nog steeds te omsingelen.

De assistent-scheidsrechter kwam tussenbeide en stuurde ze terug, maar er waren woorden. De Jong, die net zijn penalty had gescoord, had een woordje. De doelman, Andries Noppert, had er meer. Hoewel Martínez zijn strafschop in het net en vanaf de middenlijn bonkte, begonnen de Argentijnse spelers zijn kant op te sprinten. Toen ze vertrokken, en een tijdje daarna terwijl ze renden, keerden minstens vier – Leandro Paredes, Gonzalo Montiel, German Pezzella, Nicolás Otamendi – en waarschijnlijk meer zich naar de Nederlandse spelers en vierden het in hun gezicht. Otamendi hief zijn handen bij zijn oren, hoonend. “Ik vierde het in hun gezicht omdat bij elke penalty een van hun spelers dingen tegen ons zei”, zei hij.

Ze renden allemaal naar de linkerhoek en Lautaro Martínez, behalve Messi die voor Emiliano Martínez rende, lag in stervorm op het gras in de andere hoek. “Hij is een beest en vandaag reageerde hij weer; we zijn dankbaar,’ zei de kapitein. Al snel rende Dumfries in dezelfde richting en probeerde hen te pakken te krijgen. Hij moest worden tegengehouden; niet alleen gekalmeerd, maar daar weggesleept. Er waren drie mannen voor nodig.

Gewoon weer een confrontatie, gewoon weer een feest, en die twee dingen bleven botsen. Er was een bal in de Nederlandse bank geschoten en vliegende tackles. Messi beschuldigde Weghorst ervan in het veld te komen en iedereen te provoceren. Martínez was niet de eerste strafschopnemer die over het veld werd gevolgd: Ángel Di María schoot Fernández te hulp.

Je zou het niet op tv hebben gezien, maar er was ook een pitch invader. Net als Dumfries had het veel mannen nodig om hem onder controle te krijgen. En halverwege was de scheidsrechter weer “Mateu-Lahozing” – en ja, dat is een werkwoord, of het zou moeten zijn.

‘Het is niet makkelijk’, zei De Jong. “Maar hij leek heel gemakkelijk te blazen voor Argentinië.” Messi en Emiliano Martínez dachten daar anders over. Messi suggereerde dat het mogelijke sancties waren die hem het zwijgen oplegden, terwijl Martínez niet bang was. “Hij gaf alles voor ze. Hij gaf zonder reden 10 minuten extra. Hij wilde gewoon dat ze scoorden. Hij is nutteloos.’

Dat was niet alles wat de doelman zei en voegde eraan toe: “Van Gaal zei: ‘Als we naar penalty’s gaan, winnen we.’ Hij moet zijn mond houden.”

Messi zei dat ook op zijn manier, terwijl hij daar voor de Nederlandse bank stond en zijn oren tot een kom vormde. Edgar Davids staarde hem door een donkere bril aan. De dag ervoor had Louis van Gaal gesuggereerd dat Messi niet veel hardloopt. “Hij praat over goed voetbal, maar trapt de bal gewoon lang. Ik hou er niet van dat mensen voor de wedstrijd praten: dat hoort niet bij voetbal”, zei Messi.

Dit was echter. ‘Er waren dingen die niet zouden mogen gebeuren, maar het is een Wereldbeker kwartfinale’, zei Messi.

Tegen de tijd dat de spelers weer verschenen – en het was 3 uur ’s nachts toen ze dat deden – waren ze allemaal bij dat uitzicht gekomen, de strijd is nu voorbij. Gevraagd of Argentinië te agressief was geweest, zei Nathan Aké: “Nee, nee, het laat zien hoe graag ze de wedstrijd wilden winnen; wij wilden hetzelfde. Dat is waar de emotie om de hoek komt kijken en het gevecht om de hoek komt kijken, dat hoort er gewoon bij, en dat begrijpen we.”

De speler van Manchester City glimlachte, niet in staat om te beantwoorden waarom Messi niet was geboekt voor een duidelijke handbal en toen het op het laatste feest aankwam, gaf hij toe: “Misschien doe je dingen uit emotie – ik denk niet dat je te kritisch kunt zijn.” .”

Ze hadden “1000 omwentelingen” gemaakt, zei Pezzella. “Het is een WK, er staat veel op het spel, het is moeilijk. Iedereen wil winnen: de spelers op de bank, de staf. En dat zie je”, aldus De Jong.

Als Messi had gesuggereerd dat dit dingen waren die niet zouden mogen gebeuren, ondanks al het moraliseren, hielp dat om het meer een evenement te maken. Het kan ook goed zijn geweest voor Argentinië, een team gesmeed in de strijd, sterker hoe meer ze lijden. Zo hadden ze ook gewonnen. Messi onderbrak een interview na de wedstrijd om te schreeuwen: “Wat kijk je naar dwaas.” Mensen in de tunnel denken dat Weghorst wachtte om hem voor te stellen om shirts te ruilen en men hoorde hem zeggen dat hij de hand wilde schudden, maar tussen de taalbarrière en het feit dat dit al te ver was gegaan, bleek dat niet zo te zijn, Lautaro Martínez en Sergio Agüero onder degenen die binnenstappen. Lisandro Martínez maakte er een einde aan, liep uiteindelijk richting de kleedkamer en zei: “We zijn meer een team.”